Γιατί τελικά είμαι μια drama queen!

Ανά τα χρόνια με έχουν πει πολλά (στα μούτρα μου! από πίσω δεν ξέρωωω!) : υπερβολική, κωμική, σνομπ, αστεία, με έντονες αντιδράσεις και χειρονομίες... καρτούν! Και το περίεργο είναι ότι κάθε φορά το απολάμβανα όλο και περισσότερο. Γιατί τα περισσότερα από αυτά τα σχόλια ακολουθούσε άφθονο γέλιο και μία (τουλάχιστον) ιστορία που θυμήθηκα να πω "πάλι!"... 

Τελικά είναι κοινό μυστικό...χωρίς χιούμορ και αυτοσαρκασμό δε την βγάζει κανείς καθαρή και αν είναι να βλέπει κανείς τη ζωή του σαν ταινία... τότε καλύτερα να τη βαφτίσει κωμωδία! ;) Αν αυτό το blog πάρει την κατηφόρα, δεν το αδικώ! Αν όμως έστω και ένα ποστ έχει καλή τύχη και διαβαστεί από κάποιον, αν ένας έστω επηρεαστεί, γελάσει, πλαντάξει ή αποπειραθεί την παλιά καλή "ψευτο- λιποθυμία" τότε θα είμαι περήφανη (δεν θέλω και πολύύύ!)...αν και ποτέ δε θα το μάθω αν δεν γραφτεί κάποιο σχόλιο (η τραγική μοίρα του συγγραφέα, βλέπεις).

Λοιπόν, μια drama queen χρειάζεται ερεθίσματα για να ζήσει μια ιστορία. Πριν ετοιμαστώ και βγω για να ψαρέψω τα επόμενα, εδώ είναι εν συντομία κάποια tips που έμαθα τις τελευταίες μέρες.

Στην συγκεκριμένη φάση λοιπόν με τα ήδη υπάρχοντα έχω να δηλώσω τα εξής. Μην προσπαθείτε να βάλετε αλοιφή στο μάτι γάτου με γυμνά χέρια. Κι αν το κάνετε, πλασάρετε ύστερα το look hardcore, to get away with it... :P 

Επίσης, όσο σικ κι αν είστε, μην προσπαθήσετε να βάψετε τοίχο με ρούχα που θέλετε να κρατήσετε οοοοόσο κ αν βαριέστε να αλλάξετε! Εναλλακτικά πλασάρετε το στυλ "μπογιατζής"...εννοείται πως ο κόσμος θα ακολουθήσει αν το κάνετε εσείς πρώτοι! :P

Τέλος...ποτέ...μα ποτέ...ΜΑ ΠΟΤΕ μην τα βάλετε με την νευρική αδερφή και την ακόμα πιο νευρική μαμά σας ταυτόχρονα γιατί τα νύχια και τα μαλλιά κινδυνεύουν άμεσα, για να μην πω καν για τα ρούχα (no! noooo! not the outfit!!!!) και τις ρυτίδες από τα νεύρα!

Off to hunt some meat! ;)

υ.γ.= μανούλα, αδερφούλα...σας αγαπώ!